Τραγούδια: 1 
|
Αναζήτηση ως προς α/α: 5234 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ID | Τίτλος | Συνθέτης (Στιχουργός) | Στιχουργός | Τραγ/στής | Έτος ηχογ. | Ημ/νια προσθ. | Πληροφορίες | Αρ. Δίσκου | Πρόσθ | YouTube Video | Ετικέτα |
|---|
Στο τσαντίρι ξαπλωμένος, φανταράκος μοναχός,
[απ' αγάπη πληγωμένος κι από μάνα ορφανός.] x2
Ποιός σ' αυτόν θα γράψει γράμμα, πέντε λόγια να του πει,
[ποιός θα τον παρηγορήσει και παιδί μου να του πει.] x2
Κι όμως δεν στεναχωριέται, ούτε νοιάζεται γι' αυτό,
[Μάνα έχει την Ελλάδα και γι' αδέρφια το Στρατό.] x2
Σχόλια[επεξεργασία]
- Το τραγούδι πέρασε απαρατήρητο από τη λογοκρισία, ίσως γιατί είχε τελειώσει ο εμφύλιος. Την εποχή εκείνη οι φαντάροι έκαναν μεγάλη στρατιωτική θητεία (3, 4 ή ακόμα και 5 χρόνια!), οπότε πραγματικά “ξεχνούσαν” την πολιτική τους ζωή, δένονταν μεταξύ τους και η στρατιωτική ζωή περνούσε απ’ το πετσί τους. Ο στρατώνας γινότανε το σπίτι τους, ήταν σαν μια μεγάλη οικογένεια, με μάνα την Ελλάδα! Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτή η μακρόχρονη στρατιωτική ζωή σίγουρα δεν ήταν ούτε εύκολη και ούτε, βέβαια, ευχάριστη. Αντιθέτως, οι φαντάροι, ένοιωθαν έντονη και ποικίλη στέρηση, όπως: του πραγματικού τους σπιτιού, της φυσικής τους μάνας, των αγαπημένων προσώπων, των φίλων τους, κλπ. Η λέξη “ορφανός” στο τραγούδι δεν χρησιμοποιείται στην κυριολεξία της. Εδώ σημαίνει “στερημένος” και αιτιολογεί τα προαναφερθέντα. (Απόσπασμα από το βιβλίο μου "Το Αστικό Ελληνικό Τραγούδι στα πέτρινα χρόνια 1940 -1949"). SakisPap--> Σάκης Πάπιστας