Δακτυλογράφος (Βιδάλης, Ξηρέλλης) / Π. Τούντα

[peloponnisios]

Αν μπορεί κανείς, ας συμπληρώσει τους στίχους που λείπουν:

Αχ, τι θα γίνω
που με βρήκε συμφορά,
μια μικρή δακτυλογράφος
μου ‘χει πάρει το μυαλό μου.

Είναι κουκλίτσα,
έχει μια γλυκιά ματιά,
αλλά με κάνει να ποθώ, πω-πω-πω,
θα τρελαθώ απ’ τον καημό μου.

Δακτυλογράφει, όλο σκέρτσο κι όλο νάζι
κι η δόλια η καρδιά στενάζει.

Κι όταν τα (...) με αντικρίζουν,
πω-πω-πω, τι συμφορά,
την καημένη μου καρδιά
πώς την ξεσκίζουν.

Αχ, αυτή η ματιά σου θα με λιώσει
μ’ (...) φωτιά,
με σαγηνεύεις, αχ, πώς μαγεύεις
τη δόλια μου καρδιά.

Είσ’ η πιο όμορφη δακτυλογράφος,
δεν μπορώ, μικρή μου, να στο ειπώ,
στην αγκαλιά μου, πάρ’ την καρδιά μου,
κούκλα μου, σ’ αγαπώ.

[mortissa]

Αχ, τι θα γίνω
που με βρήκε συμφορά,
μια μικρή δακτυλογράφος
μου ‘χει πάρει το μυαλό μου.

Είναι κουκλίτσα,
έχει μια γλυκιά ματιά,
πολλά με κάνει να ποθώ, πω-πω-πω,
θα τρελαθώ απ’ τον καημό μου.

Δακτυλογράφει, όλο σκέρτσο κι όλο νάζι
κι η δόλια η καρδιά στενάζει.

Κι όταν τ’ αστέρια της παιδιά με αντικρίζουν,
πω-πω-πω, τι συμφορά,
την καημένη μου καρδιά
πώς την ξεσκίζουν.

Αχ, αυτή η ματιά σου θα με λιώσει
μ’ έκαψε της νιότης σου η φωτιά,
με σαγηνεύεις, αχ, πώς μαγεύεις
τη δόλια μου καρδιά.

Είσ’ η πιο όμορφη δακτυλογράφος,
δεν μπορώ, μικρή μου, να στο ειπώ,
στην αγκαλιά μου, πάρ’ την καρδιά μου,
κούκλα μου, σ’ αγαπώ.

[peloponnisios]

Ευχαριστώ mortissa!